9 czerwca 2022 odeszła Vlasta Juchniewiczová – wieloletni pracownik Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2021 przeszła na emeryturę.
Vlasta Juchniewiczová była polonistką i słowacystką, wykwalifikowaną lektorką i specjalistką z zakresu nauczania języka słowackiego, tłumaczką i niestrudzoną ambasadorką kultury słowackiej w Polsce. Z Instytutem Filologii Słowiańskiej UJ związana była przez 27 lat, kształcąc kolejne pokolenia słowacystów i słowacystek. Uczestniczyła we wszystkich pracach związanych z udoskonalaniem programu lektoratów języków obcych w IFS. Pracowała także w redakcji pisma „Život” Towarzystwa Słowaków w Polsce.
Vlasta Juchniewiczová to absolwentka Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie (specjalizacja język słowacki, język polski, 1982). Od 1995 roku pracownik IFS UJ na stanowisku lektora, od 2004 na stanowisku wykładowcy. W latach 2006-2008 była wykładowczynią w Podhalańskiej Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nowym Targu. Koordynowała lektoraty języka słowackiego oraz kierowała grupą przedmiotową lektoraty języków słowiańskich w IFS UJ.
Choć największą pasją Vlasty Juchniewiczovej była dydaktyka, to była ona również badaczką. Zajmowała się dydaktyką nauczania języka słowackiego jako obcego, słowacką mniejszością narodową w Polsce. Tłumaczyła książki popularno-naukowe oraz artykuły naukowe i specjalistyczne. Brała udział w krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych w Polsce i w Słowacji. Współpracowała z Okręgową Komisją Egzaminacyjną w Krakowie jako egzaminator oraz współautorka (z M. Papierz) Syllabusa, Matura 2002 - Arkusze egzaminacyjne z języka słowackiego, Warszawa 2000 i Informator maturalny od roku 2005 (Język słowacki). Współpracowała z Wydawnictwami Szkolnymi i Pedagogicznymi przy wydawaniu podręczników języka słowackiego dla słowackiej mniejszości narodowej w Polsce w zakresie weryfikacji i redakcji językowej. Była współautorką Polsko-słowackiego słownika terminologii prawniczej i ekonomicznej, Kraków 2008.
Ale Vlasta Juchniewiczová była przede wszystkim wspaniałą Koleżanką, dobrym i prawym człowiekiem. Miała zawsze swoje zdanie i była go gotowa bronić, ale nie za wszelką cenę. Była uśmiechnięta. Nie dawała po sobie poznać, że cierpi. Nie narzekała. Miała klasę. I taką ją zapamiętamy. Cześć Jej pamięci.